" 'E sorde songo 'a meglia
cumpagnia...
songo 'o chiavino c'arape tutte
'e porte!"
scramaje 'o cchiù riccone 'nnante
'a morte,
credennese 'e puterla 'ntravuglià
cu na montagna ‘e sorde a fa
schiattà.
'A morte se facette na risata
e cu na voce arza ma 'ntunata
'o rispunnette propio 'a
galantommo:
" Pe' sorde t'è scurdato ca si
ommo,
'a dignità l'he miso int'e
cazette...
Pe' sorde tu sì stato na ninette!
T'abbuffato, t'a dato e t'a
vennuto
e a faccia 'e l'ate tu te si
regnuto...
Cu 'e sorde t'agguazzato tutta 'a
vita
ma 'a sottoscritta nun t'a può
accattà!
Io porto 'e cunte e so' na brutta
zita...
Songo cecata, sorda e 'nchiavecona...
Io 'nchiudo ‘e porte e arapo uno
purtone,
e comme trase ccà te faie cravone!
Ahi voglia 'e trasfurmà chelle ca
tuocche...
Sarrà pur'oro ma appiso a chiste
cruocche
ce truove 'a meglia gente ca int'a
niente
comme m'a vaso torna a fa 'a
pezzente!"
|